Blog / EN 1090 ve EN ISO 12100 Standartları İlişkisi
EN 1090 ve EN ISO 12100 Standartları İlişkisi
Endüstriyel standartların amacı, kullanıcının emniyet, sağlık ve güvenliğini sağlamak, ürünün insana ve çevreye vereceği etkileri sınırlandırmaktır. Bu amaç doğrultusunda kullanılan malzemeden üretim yöntemine kadar birçok adımda bir standarttan diğerine atıflar yapılır.
EN 1090 Çelik Yapı Uygulamaları standardı bileşenlerin imalat aşamalarını anlatırken, TS EN ISO 12100 - Makinalarda Güvenlik standardı da tasarım sırasında temel alınacak güvenlik bilgilerini içerir. Birçok makinanın aynı zamanda taşıyıcı sistemi de bulunduğu göz önüne alındığında Eurocodelar, EN 1090 ve ISO 12100 standartları birbirlerini destekleyen bir bütün olarak değerlendirilmelidir.
EN 1090-1 - Çelik yapı uygulamaları - Bölüm 1: Yapısal bileşenlerin uygunluk değerlendirme gerekleri
Çelik ve alüminyumdan mamul yük taşıyan bileşenlerin üretim standardıdır
Üretici tarafından, parçaların amaç ve işlevlerini yerine getirme amacı ile, beyan edilmesi gereken performans kriterlerini belirler
Tasarım ile ilgili kuralları içermez. Tasarım kuralları Eurocode’lar ile belirlenmiştir.
Yapısal çelik ve alüminyum bileşenlerin uygunluk değerlendirmesi için gerekli kuralları tanımlar. Uygunluk değerlendirmesi, parça ve bileşenlerin imalatlarını, kontrollerini ve testlerini de içerir. Ayrıca kompozit ve betona bağlantı bölgeleri için de bilgiler sağlar.
Ser ve tekil imalatlar için uygulanabilir. Üretim sıcak veya soğuk şekillendirilmiş parçalardan, farklı profil, boru ve plakalardan yapılabilir.
Üretilen bileşenleri için farklı korozyondan koruma yöntemleri kullanılabilir ya da hiç koruma yapılmayabilir.
TS EN ISO 12100 - Makinalarda güvenlik - Tasarım için genel prensipler - Riskin değerlendirilmesi ve azaltılması
Makinaların kullanım ömrü boyunca güvenli kalmaları için gerekli tasarım kriterlerini ve bu kriterlerin kullanımına ilişkin bilgileri içerir.
Güvenli makina tasarımı ile ilgili terminoloji, prensipler ve metotları açıklar.
Risk değerlendirmesi ve risk azatlımı için gerekli kuralları verir. Bu kurallar genellikle kullanım sırasında meydana gelen kazalar ve risklerden edinilen tecrübe ve bilgileri içerir.
Makina yaşam döngüsünün her aşamasında tehlikeleri ve riskleri tahmin etmek, risklerin değerlendirilmesi ve tehlikelerin ortadan kaldırılması ile yeterli risk azaltma sağlanması için yöntemler anlatılmaktadır.
Tehlike tanımlama sürecinde tasarımcıya yardımcı olmak ve bu kavramları açıklamak amacıyla ayrı tablolar halinde tehlikeler, tehlikeli durumlar ve olaylar örnekleri verir.
